اگر می خواهید زنی را بفهمید، گاه خندیدن به دهانش بنگرید: اما برای ارزیابی یک مرد، سفیدی چشمایش را هنگام خشم ببینید.
کسی که به زن ترحم میکند، از قدر او می کاهد، کسی که پلیدی های جامعه را به زن نسبت می دهد، به او ستم می کند، کسی که خوبی های زن را نتیجه خوبی های خود می داند و بدی های او را نتیجه بدی های خود، ادعایی بی شرمانه دارد، اما کسی که زن را ، همان گونه که خدا آفرید ، می پزید، عدالت را درمورد او روا داشته است.
مرد افتخار و شهرت می خرد، اما زن بهایش را می پردازد.
شاعر و نویسنده هر دو تلاش می کنند تا حقیقت زن را دریابند، اما تا به امروز رازهای پنهان قلب او را نیافته اند، زیرا آنها از ورای حجاب جنسیت به زن نگریسته اند و جز ظاهر او را ندیده اند: آن ها با ذره بین نفرت در جست و جوی زن بوده اند و در نتیجه جز ضعف و فرمانبرداری چیزی نیافته اند.
زن ممکن است چهره خود را با لبخندی بپوشاند.
هر انسانی دو نفر است: یکی بیدار در تاریکی، دیگری خواب است در روشنایی
تصور هر کس از خداوند با تصور دیگری از او متفاوت است بنابراین، کسی نمی تواند دین خویش را به دیگری بدهد. واگر می خواهید خدا را بشناسید، در پی کشف رازها نباشید، بلکه به گرداگرد خویش نگاه کنید، او را خواهید دید که با کودکان تان سرگرم بازی است .
و به آسمان بنگرید: او را خواهید دید که در میان ابرها گام برمیدارد، در حالی که دست هایش را در آذرخش دراز کرده است و در باران پایین می آید.
او را خواهید دید که در گل ها می خندد، آن گاه بپا می خیزید و در لابلای درختان ، دستانش را برای شما تکان می دهد، ای کاش می توانستیم (امور غیر ضروری) ادیان گوناگون را کنار بگذاریم، آنگاه خود را متحد می یافتیم: از یک ایمان بزرگ، مومن به یک دین بزرگ و سرشار از احساس برادری.
تو برادر منی و من تو را دوست می دارم.
من تو را دوست می دارم ، زمانی که در مسجدت به سجده می افتی ، در کلیسایت زانو می زنی و یا در کنیسه ات دعا می خوانی.
